ζυγοδάκτυλος

-η, -ο

1. αυτός που έχει ζυγό, αριθμό, άρτιο αριθμό δακτύλων, ο αρτιοδάκτυλος

2. ζωολ. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα ζυγοδάκτυλα

τα πτηνά που έχουν το μεγάλο εξωτερικό δάκτυλο κάθε ποδιού στραμμένο προς τα πίσω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επίθ. ζυγός + δάκτυλος. Η λ. μαρτυρείται από το 1858 στον Θεόδ. Ορφανίδη].